Concertreis Sant Cugat 2013

Concertreis Sant Cugat

(uit de reisblog) De lucht is donker, de lampen zijn aan, de mensen zitten klaar. En dan klinken de eerste tonen van de celli in de kloostertuin. Er wordt ademloos geluisterd door het publiek en iedereen weet: je heeft niet te klappen tussen de vier delen. Alex en ons orkest nemen het publiek mee de nieuwe wereld in. Het klooster is een prachtige entourage, waar de oude en de nieuwe wereld elkaar treffen. Wij zitten op de eerste rij en zitten zo dichtbij, dat we bijna onderdeel van het orkest zijn. We zien de leden opbloeien, genieten en vol enthousiasme spelen. Hier en daar vloeit bij ons een traantje. Alex dirigeert vol passie en vuur. Hebben we hem ooit zo enthousiast gezien? Ik weet het niet.

In de pauze is het even zoeken naar vocht en dan mogen starten we weer. Cats met Memories gezongen door Laura. Wat een prachtige stem, zeker zo binnen de muren van het klooster. De leden van Fusió applaudisseren luid. Na Lost World volgt les Miserables. Er wordt hard gewerkt door iedereen, tussendoor gestemd en het klinkt echt prachtig. En ja, als je zo goed speelt, wil het publiek graag meer horen. En ja hoor, na ons applaus klinkt de toegift. En één toegift is dan niet genoeg. Laura mag nog een keer zingen, Lost World klinkt en dan besluit Alex deel 4 van Dvorak nogmaals te laten spelen. Hier en daar zie je een vermoeide blik bij de leden. Als de eerste noten klinken zit iedereen er weer in. Een staande ovatie en dan is het toch echt afgelopen, het is dan al over twaalven.

Na afloop beloont Alex het orkest met een groot compliment: ‘Jullie zijn een top jeugdsymfonie orkest!’. Waarna de orkestleden spontaan beginnen te zingen: ‘Alex bedankt’.

De laatste wandeling door Sant Cugat met het instrument op de rug. In concertkleding lopen we door de stad naar Fusió. En hier vindt eerst een grote ordening plaats. Handbagage links in de gang, violen bij elkaar, grote instrumenten, koffers apart, zodat we straks alles in kunnen pakken. De gastgezinnen hebben voor ons gekookt en we genieten van onze laatste uren samen. Hier en daar wordt geknuffeld. Om 2 uur rijdt de bus voor en een uur later vertrekken we voor de lange terugreis.